Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan son kuvvetin feryadıdır.
Ağlayamadığımız zamanlar, bizde o gücün de yok olduğu zamanlardır ki , onun yerine geçen etkili sessizlik , en şiddetli acının yarattığı göz yaşlarından daha yakıcıdır. "
Samipaşazade Sezai / Sergüzeşt
Edebiyat sıradanlığı bile müstesna gösterebilecek tek araç belki de... Ağlamak sıradan demiyorum kesinlikle, amacım edebiyatın sıradan bir kelimeyi bile müstesna hale getirebilme kuvveti...
YanıtlaSilIlginç bir tespit ve bakis açisi.. Haklisin edebiyatin öyle bir büyüsü var evet. Ama anlayana tabi.
YanıtlaSilYorum için tesekkürler