Mevlânâ'dan..

Ne duruyorum, ne yürüyorum, üzengideki ayak gibi

Ne susuyorum, ne konuşuyorum, kitaptaki yazı gibi

Ne varım, ne yokum, gülsuyundaki koku gibi?



Hamuş!..

Demiştim ben de kendime.

Seni anlatmayan bütün kelimeleri susmuştum.

Senle başlamayan bütün cümleleri bir bir bozmuştum.

Şems ol da gel karanlıklarıma doğ diye ummuştum…
Unutmuşsun!..

Unutmuşum!...

İlk konakta esiriz hâlâ.