17 Aralık 2010 Cuma

Mevlânâ'dan..



Ne duruyorum, ne yürüyorum, üzengideki ayak gibi


Ne susuyorum, ne konuşuyorum, kitaptaki yazı gibi



Ne varım, ne yokum, gülsuyundaki koku gibi?






Hamuş!..
Demiştim ben de kendime.
Seni anlatmayan bütün kelimeleri susmuştum.
Senle başlamayan bütün cümleleri bir bir bozmuştum.
Şems ol da gel karanlıklarıma doğ diye ummuştum…
Unutmuşsun!..
Unutmuşum!...





İlk konakta esiriz hâlâ.

7 yorum:

  1. Muhteşem, "ince" Rumî :)

    Sağolun paylaştığınız için.

    Sevgi ve selâm ile.

    YanıtlaSil
  2. Güzel bir paylaşımmmm.

    YanıtlaSil
  3. *SESSİZ VE SONSUZ
    Her zaman ki muhtesemligi :) Rica ederim
    Sevgiler :)

    *αѕαннαяα
    Saol canim

    *Profösör
    Mevlânânin her sözü gibi ;)

    YanıtlaSil
  4. "Ayın, geceye sabretmesi, onu apaydın eder. Gülün, dikene sabretmesi, güle güzel bir koku verir"

    YanıtlaSil

Çok zor bazen
Avaz avaz susmak...